وهنى الناس تدله مع الناس
وانا عجزت القى مع الناس ناسى
انا هواجيسى ليا دك الادماس
على دكن مع دكاك الدماسى
مامر يوم الا وبالقلب هوجاس
والله مدرى كيف ماشاب راسى
باسباب محبوب من البيض حساس
ماشفت مثله فى جميع الجناسى
خلى بنى حبه بقلبى على ساس
ورسى كما ترسى جبال رواسى
اسمه بقلبى كاتبه بين الاقواس
اربع حروف حطم القلب قاسى
ابو عيون كنها عيون قرناس
شاف ابرق الجنحان بين الهراسى
لو مادرس بالمدرسه عدم الاجناس
زينه وعقله مستواه الدراسى
غبت بحر من طب فى وسطها انحاس
او صاب عقله من هواه انتكاسى
حبه تحول تالى الوقت وسواس
لامدرك وصله ولانى بناسى
لو اقدر اصبر واقنع النفس لاباس
لكن عجز عن مقصد النفس باسى
دخلت مستشفى الروابع والاخماس
وكتبتله فى قلبى اسم خماسى
واخذت انا وياه مده بلا اوناس
وقبل حلول اهمومها والماسى
واندارت ايام السعاده بلا تعاس
وكلن شرب من مر فرقاه كاسى
هو يحسبنى طعت حاسد وبلاس
وانا زمانى صار فيه انعكاسى
ومن بعد هذا حال من بيننا الياس
ولازال حبه هو بلاى الاساسى
إضافة تعليق - (( user.name )) - خروج
ادارة موقع الشعر (( comment.message.user.name )) (( comment.message.user.name ))
(( comment.message.text ))
لا يوجد تعليقات.