بكا مقهور - رافت المصرى

بتوحشنى
وانا جمبك
وانا ف حصنك
وانا ف قلبك
قالتلى و هى بتعيط
وانا ماشى
ما رديتشى
ما عديتشى
بحور اليأس ما قدرتش
و ما عملتش
سوا انى
سحبت ايديها ف اديا
فى موجة عشق ورديه
وحنيه
غسلت ايديها بدموعى
و قلت سماح
انا راحل
با غاليه جراح
سيبينى ارتاح
سيبينى امشى
ما ينفعشى
اعيش علطول كدا مكسور
ما ينفعشى
سيبينى اشوف حنان تانى
سيبينى اعيش عذاب تانى
و اشوف الدنيا و احنا بعاد
مرارها اقل و للا اكتر
و نادت
مركبى و جريت
لكن حسيت
بانى جسم مش اكتر
رجعت و تحت رجليها قعدت ابكى
بكا مقهور
بيتقطع ما بين انه
يكون حلمه بتفصيله
و بين قدره اللى متقدر
عشان يمسك فراش النور
يعيش ف كفاح ما يخلصشى
وواستنى
قدر و نصيب
و فين تهرب
مدام قدرك يا متغرب
تعيش تايه
فرأيى تتوه
هنا احسن
هنا ف حضنى
ما تبعدشى:
 
20-02-2009, 14:27
© 2024 - موقع الشعر